ಕಾಲಿಲ್ಲದ ನಿನ್ನ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಅರಸುತ್ತ
ಕಿವಿಯಿಲ್ಲದ ನಿನ್ನ ಅತ್ತು ಅತ್ತು ಕರೆಯುತ್ತ
ಪೊದೆ ಸರಸರದಲ್ಲಿ, ಪೊರೆ ಉದುರಿದಲ್ಲಿ
ಜೀವನ ಕರಗುತಿದೆ ನಿನ್ನ ಹುಡುಕುತ್ತ.

ಗೂಬೆಗೊಂದು ಗೂಡು, ಬಾವಲಿಗೊಂದು ಕೋಡು
ಆತ್ಮ ಆತುಕೊಳ್ಳದು ಎಲ್ಲೂ, ತನ್ನಲ್ಲೆ ಹೊರತೂ
ತನಗೆ ತಾನೆ ಜೋತವ, ತನ್ನಲ್ಲೆ ನಿಂತವ ಮುಕ್ತ.

ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನಾಟಿಸು ಹಲ್ಲು, ಹೀರು
ಪೂರ್ಣವಾಗಲಿ ಅರಿವು.